Voor een theatervereniging werd ik gevraagd om een pieper te maken. Een elektronisch apparaatje die pieptoontjes weer kan geven. Het moest net lijken, of ze daarmee spoken konden opsporen. Door aan een potmeter te draaien, werd het ritme van de pieptoontjes sneller.
Dat heb ik gemaakt. Op internet zijn wel wat schema’s te vinden en daar heb ik dan ook één van gemodificeerd en gebouwd.
Het is simpel. De eerste NE555 staat op een lage en regelbare frequentie pulsjes te genereren op pin3. Als het pulsje hoog is, wordt de tweede NE555 op pin 4 geactiveerd. De tweede (rechts in schema) NE555 is een soort oscillator. Eigenlijk genereert die gewoon heel veel pulsjes per seconde (instelbaar met VR2), waardoor dat op de speaker als een pieptoontje klinkt. Een dergelijk pieptoontje kun je direct op een klein 8 Ohm speakertje aanbieden.
VR1 is op de voorkant van de behuizing uitgevoerd, zodat de gebruiker deze kan regelen. Hiermee bepaalt hij dus het ritme, maar niet de toonhoogte. Die kan intern in de behuizing met een potmetertje (VR2) worden afgeregeld. Tevens heb ik nog een volume potmeter aangebracht tussen de speaker en de uitgang van de tweede NE555 (pin3).
Ter decoratie heb ik een antenne aangebracht. Deze heeft geen elektronische functie.
